Jaren geleden werd ik getraind door Vanessa Maes in de methodiek Parallel Solo Ouderschap. Dit veranderde álles voor mij als scheidingshulpverlener. De milde blik, het verbinden met je cliënt en werkelijk naast hem of haar gaan staan: hét antwoord op hoogconflict scheidingen als je het mij vraagt: de focus van samenwerken verplaatsen naar je eigen ouderschap.
Inmiddels werk ik samen met Vanessa Maes bij IPSO+: hét Instituut voor Parallel Solo Ouderschap en train ik landelijk hulpverleners in deze geweldige aanpak. Ik vertel je graag meer over deze vorm van ouderschap na scheiding, wanneer deze manier van ouder zijn passend is en wat de misverstanden zijn rondom Parallel Solo Ouderschap.
Ben je op zoek naar begeleiding bij Parallel Solo Ouderschap? Scroll dan naar beneden om te ontdekken hoe ik je hierbij kan begeleiden.
Na een scheiding wordt er altijd gehamerd op samenwerken als ouders in het belang van de kinderen. Begrijpelijk: kinderen hebben er baat bij als ouders na een scheiding goed kunnen blijven samenwerken. Maar wat als samenwerken echt niet lukt? Niet linksom, niet rechtsom? En als de kinderen volledig klem komen te zitten in spanning en conflict en zelfs vormen van geweld wanneer ouders toch samen moeten werken?
Dan is het goed om het ‘moeten’ van dat samenwerken los te laten en je te richten op je eigen ouderschap en opvoeding. De twee opvoedingen van ouders worden naast elkaar vormgegeven zonder bemoeienis op elkaar. Dit betekent dat een kind in twee verschillende contexten zal opgroeien. In sommige gevallen is dit beter voor kinderen dan te leven in voortdurend conflict. Verderop in deze blog schrijf ik hier meer over.
De kracht van Parallel Solo Ouderschap zit hem er voor mij in dat je als ouder zelf kan kiezen hiermee aan de slag te gaan. Je neemt verantwoordelijkheid voor je eigen stuk daar waar het kan: binnen jouw cirkel van invloed. En door zelf aan de slag te gaan verandert er systemisch iets, altijd.
Een scheiding brengt vaak veel heftige emoties met zich mee. Het duurt ongeveer twee á drie jaar voordat ouders een scheiding verwerkt hebben en een nieuwe weg hebben gevonden in het ouderschap na scheiding. De storm gaat dan liggen. Toch zijn er ook scheidingen waarbij die storm niet gaat liggen. Het conflict tussen ouders komt meer en meer op scherp te staan en iedereen in de omgeving wordt meegezogen. Iedereen raakt besmet met het ‘conflictvirus’.
Dit leidt ertoe dat discussies verharden en ouders – en hun omgeving – meer en meer tegenover elkaar komen te staan in plaats van naast elkaar. De spanningen lopen op en niet zelden hoor en zie ik dat de kwaliteit van leven afneemt. Samenwerking als ouders is dan onmogelijk.
In dit soort situaties raken kinderen uit beeld bij hun ouders – de blik is gericht op de andere ouder en niet op het kind. En het kind komt klem te zitten tussen de ouders. Ze worden vaak boodschappers en gaan voor hun ouders zorgen. Ouders hebben lang niet altijd door hoeveel kinderen meekrijgen van het conflict en wat voor effect dit op hen heeft.
Om de lasten van een kind in een zeer conflictueuze scheiding zichtbaar te maken spreken we vaak met de metafoor van de kameleon. Als papa en mama geel en blauw zijn, wordt het kind groen geboren. Maar wat gebeurt er als een gescheiden ouder geen blauw meer in haar huis wil? Of als er niet over geel gesproken mag worden bij papa? De groene kameleon voelt dat al zijn kleuren er niet mogen zijn. Bij papa wordt de kameleon overwegend blauw en bij mama thuis wordt de kameleon overwegend geel.
Kinderen komen terecht in een loyaliteitsconflict. Kinderen moeten nooit hoeven te kiezen tussen ouders, maar als iedereen wordt meegezogen in het conflict van de scheiding, gebeurt dit onbewust vaak toch. Hiermee kan een kind niet volledig zichzelf zijn en dit is schadelijk voor de ontwikkeling van een kind.
Vaak hebben ouders al veel geprobeerd: mediationgesprekken, bemiddeling in de Jeugdzorg, verschillende rechtszaken doorlopen, soms is Veilig Thuis of de Raad voor de Kinderbescherming betrokken geweest, maar niets zorgt voor vermindering van de spanning en het conflict.
Het wordt eigenlijk alleen maar erger en erger. Het zien of spreken van de ouder kan een ouder dusdanig triggeren dat escalatie op escalatie volgt. Het stresssysteem van ouders raakt overbelast. Als er een mailtje binnenkomt loopt de hartslag op: ‘Wat nu weer…?’.
Er zijn verschillende redenen waarom het ouders niet lukt om tot samenwerking als ouders te komen. Soms heeft dit met een ingewikkelde breuk te maken, maar het kan ook te maken hebben met persoonlijkheidsproblematiek van een ouder, trauma van een ouder, de relatie dynamieken die door blijven spelen in het ouderschap na scheiding of vormen van huiselijk geweld in de relatie en die mogelijk daarna ook nog doorspelen.
Wat de oorzaak ook is, wanneer ernstige conflicten aanhouden en constructieve communicatie onmogelijk is, kan Parallel Solo Ouderschap een oplossing bieden. Deze vorm van ouderschap stelt ouders in staat om de zorg voor hun kinderen op te delen zonder voortdurend contact te hebben met elkaar. Dit kan de spanning verminderen en de focus op de eigen ouder-kindrelatie leggen.
Parallel Solo Ouderschap is een vorm van ouderschap waarbij ouders contact met elkaar minimaliseren of zelfs vermijden. In plaats daarvan werken ze onafhankelijk van elkaar aan de opvoeding van hun kinderen. Dus in plaats van sámen werken aan de opvoeding, náást elkaar werken aan de opvoeding.
Er wordt als het ware een denkbeeldige muur geplaatst tussen de ouders. De blik verschuift van de ex-partner naar het kind. De nadruk ligt op het creëren van een stabiele omgeving voor de kinderen, de eigen relatie met het kind, waarbij elke ouder verantwoordelijk is voor de eigen opvoeding tijdens hun tijd met de kinderen.
Hierbij is het belangrijk dat ouders oog hebben voor het gegeven dat het kind opgroeit in twee contexten, oftewel twee losse werelden. Hierbij moeten de ouders het kind steunen en begeleiden om hier een weg in te vinden. Je kind moet leren dat het opgroeit in twee werelden met verschillende gebruiken en regels.
Binnen een Parallel Solo Ouderschap traject gaat een ouder individueel aan de slag met zes pijlers om hier goed vorm aan te kunnen geven. Het is mooi als beide ouders een traject volgen, maar dat is geen must. Wel is het fijn als het kind hier ook begeleiding bij krijgt.
Ik zet de zes pijlers van een individueel traject voor ouders voor je op een rij.
De focus verschuift naar jezelf. Naar jouw kernwaarden en wie je wilt zijn als ouder en als mens. Dit gaat ook over zelfzorg: je kan pas goed voor een ander zorgen als je goed voor jezelf zorgt.
Je concentreert je op je eigen opvoeding en ouderschap. Je blik is gericht op je kind en jullie relatie. Je voedt op vanuit je eigen waarden en je opvoeding is geen reactie op het ouderschap van de andere ouder. Zo blijf je authentiek.
De focus ligt niet meer op samenwerken. Je richt je op je eigen opvoedsituatie, waarbij je erkent en aanvaardt dat je kind ook opgroeit in een andere context: bij de andere ouder. Je leert je kind hierin te begeleiden en ondersteunen.
Je kijkt naar je kind en niet naar je ex-partner, de andere ouder. Wat heeft je kind nodig van jou om gezond te kunnen ontwikkelen? Hoe kun je je kind steunen en begeleiden bij het opgroeien in twee contexten? Hierbij hoef je niet te compenseren wat er in jouw ogen niet goed gaat bij de andere ouder. Blijf stevig op je eigen grond.
Er zullen altijd momenten zijn dat er gecommuniceerd moet worden over je kind. Met Parallel Solo Ouderschap leer je te communiceren op een manier die het conflict niet doet oplaaien en waarmee je de rust zo veel mogelijk bewaakt.
Om uitvoering te kunnen geven aan deze manier van ouder zijn heb je een stevig en steunend netwerk om je heen nodig. Hier ga je binnen Parallel Solo Ouderschap dan ook actief mee aan de slag en vorm aan geven.
Er zijn best wat misverstanden over Parallel Solo Ouderschap. Voordat je deze vorm van ouderschap overweegt is het goed je bewust te zijn van de volgende misverstanden over deze methode.
Hoewel directe communicatie minimaal is, vereist Parallel Solo Ouderschap nog steeds enige mate van communicatie, vooral als het gaat om belangrijke beslissingen die het welzijn van de kinderen beïnvloeden. Soms hoor ik ouders zeggen: “Doe mij maar Parallel Solo Ouderschap, dan hoef ik niks meer met hem of haar”. Dat klopt dus niet.
Parallel Solo Ouderschap kan zeer uitdagend zijn, vooral in het begin. Het vereist discipline, zelfbeheersing en het vermogen om emoties opzij te zetten voor het welzijn van je kind. Het kan heel ingewikkeld zijn om geen zicht te hebben op de opvoeding van de andere ouder. Dit is een pittig proces van loslaten.
Het is het fijnst als ouders op een fijne manier kunnen samenwerken na een scheiding. Als dit echter niet lukt en de opvoeding wordt beheerst door conflict, dan is dit schadelijk voor kinderen. Dan kan het beter zijn een kind te laten opgroeien in twee losstaande huishoudens zonder bemoeienis met elkaar. Kinderen zijn veerkrachtig en zijn is ernstige conflictsituaties vaak opgelucht als ouders niet meer met elkaar ‘moeten’. Voor hen brengt dit vaak veel rust, zodat ze zich weer kunnen focussen op hun eigen ontwikkelingstaken.
Er wordt gekozen voor Parallel Solo Ouderschap, omdat er rust moet komen. Voor de kinderen en voor de ouders. Parallel Solo Ouderschap kan zorgen voor een rustiger en stabieler leven voor alle betrokkenen. Kinderen worden minder blootgesteld aan conflicten, wat hun emotionele welzijn en ontwikkeling kan verbeteren.
Ouders kunnen zich beter concentreren op hun eigen relatie met de kinderen, wat kan bijdragen aan een sterkere ouder-kindrelatie. Daarnaast kan het ouders helpen om beter met eigen emoties en uitdagingen om te gaan, aangezien ze niet voortdurend worden geconfronteerd met conflictueuze interacties met de andere ouder.
Bovendien kan het gevoel van machteloosheid afnemen, doordat je de regie en verantwoordelijkheid pakt voor je eigen proces en opvoeding. Je hebt geen invloed op de ander, maar door je eigen invloed te ervaren en zien, zul je meer grip ervaren op de situatie.
Parallel Solo Ouderschap – de methode zoals ontwikkeld door Vanessa Maes – biedt een effectieve strategie voor ouders wanneer het niet lukt om samen te werken na een scheiding. Door de nadruk te leggen op het minimaliseren van het contact en het bieden van stabiliteit voor de kinderen, kan deze vorm van ouderschap bijdragen aan een gezonder en gelukkiger leven voor alle betrokkenen. Hoewel het niet altijd makkelijk is, kan Parallel Solo Ouderschap op de lange termijn veel lucht geven voor zowel ouders als kinderen.
Denk je dat dit Parallel Solo Ouderschap passend is voor jouw situatie? Laat je goed informeren en begeleiden.
Inmiddels heb ik tientallen ouders mogen begeleiden bij het vormgeven van Parallel Solo Ouderschap. Ik vond de uitkomsten verbluffend:
Begeleiding bij Parallel Solo Ouderschap is mogelijk binnen de trajecten die ik bied met Vitaal na Scheiding. Vaak worden deze trajecten betaald door de werkgever, klik hier voor meer informatie of neem direct contact met me op.
In het Online Programma komen alle thema’s samen die er toe doen voor het proces na je scheiding. Van het scheidingsbesluit, jouw ouderschap en vriendschappen na scheiding tot weer gaan daten.
Scheidingstherapeut en oprichter van Vitaal na Scheiding. Ik zet al mijn opgedane kennis en kunde vanuit mijn jarenlange werkervaring met gescheiden ouders in om jou verder te helpen. Ik heb al honderden ouders mogen begeleiden bij dit proces.
Laagdrempelig aan de slag met je persoonlijke proces? Download voor slechts €17,- het 107 pagina tellende werkboek van Vitaal na Scheiding.
Meten is weten. Ze de eerste stap en vraag de gratis Pijlermeting aan. Zodat jij ziet waar jij op dit moment staat in je proces na de scheiding.
Meet waar jij staat in je proces na je scheiding met deze gratis Pijlermeting.
Ik schrijf me hierbij automatisch in voor de mailinglijst, waarvoor ik mij altijd weer kan afmelden.
Meet waar jij staat in je proces na je scheiding met deze gratis Pijlermeting.
Ik schrijf me hierbij automatisch in voor de mailinglijst, waarvoor ik mij altijd weer kan afmelden.
